Gekke vent!

“Je bent ’n gekke vent!”............ Dion zei het wel tien keer tegen me toen ik hem vorige week dinsdag op zijn 18e verjaardag verraste met het plotseling verschijnen aan zijn ontbijttafel. Jaja, heus waar, ik was even in Nederland om Dion’s 18e verjaardag te vieren.
Om 05.00 uur in de ochtend reed ik in een auto van vriend Martin naar Rockanje. Rinus was de enige die wist dat ik zou komen: hij liet me stilletje via de achterdeur naar binnen en toen Dion na de frisse douche beneden kwam om op tijd naar zijn werk te vertrekken, dacht hij dat hij toch nog droomde: zie ik dat nu goed? Is dat mijn vader aan de tafel? Dat kan toch niet, die zit in Zambia! Maar Dion zag het goed; het was echt ikkie, zijn vader! Het was weer zo’n bijzonder moment in mijn leven. Geweldig!
Daarna naar boven, naar de slaapkamer van Aniek. Een zoen op haar wang, wakker worden uit een droom en zien dat haar paps boven haar hangt: dromen zijn bedrog! Nee hoor, ik was het echt en met z’n allen een gezellig ontbijt en cadeautjes uitpakken. Yolanthe en Rinus hadden het super geregeld!
Na het ontbijt bracht ik Dion naar zijn werk. Hij heeft het als leerling-CAD-tekenaar enorm naar zijn zin. Leuke collega’s op het werk en ik kan me helemaal voorstellen dat het daar een supersfeer is. Mooie grote open ruimte met fantastische werkplekken, twee beeldschermen voor z’n snuffert en alle moderne apparatuur erbij. Zo trots als een pauw liet ik Dion achter op z’n werkplek!
Terug naar Rockanje en de hele dag met Aniek opgetrokken, foto’s bekijken en vele verhalen aanhoren over haar trip door Indonesie en Thailand, samen met haar jeugdvriendin Nadia.
Na Dion’s eerste rijles met z’n allen gegeten, nog wat nababbelen en terug naar mijn “onderduikadres”.
Afgelopen zondag Dion’s verjaardag gevierd, vele familie en vrienden waren daarbij. Een bijzondere dag en alles met elkaar enorm de moeite waard om heen en weer naar Nederland te vliegen.
Nog vier weken en we zijn met het gezin in Solwezi. Aniek komt dan vanuit Tanzania, Viola is dan al thuis voor de Kerstvakantie, en de 17e arriveren Ilya en Dion in Lusaka. Een Kerst met z’n zessen! Uniek!
Ik prijs me gelukkig met Brenda, de kinderen en de vele lieve vrienden en familie om me heen. De laatste dagen bij Mama Mia thuis geweest, wat klusjes kunnen doen en gezellig bijgepraat.
Op het moment dat ik dit op het internet schiet staat grote neef Remco naast me om me te helpen met het sjouwen van de tassen op het station van Hillegom en Leiden. Daarna is het simpel: beetje sjouwen in Brussel, maar goed, ’t is voor het goede doel!
Het volgende verhaal wordt weer vanuit Solwezi in de ether geschoten.
Jullie allemaal een gezellige Sinterklaas en ook verder liefdevolle dagen in de drukke Decembermaand.
Love and care,
Ronald