twee werkdagen

Maandag en dinsdag, de eerste twee werkdagen in Solwezi, vliegen om voordat je er erg in hebt. Volgeboekt met afspraken hier en daar. Voor Hugo uiteraard voornamelijk voor het Mukwa-project en voor mij voor de bouw van het huis. Er zijn ook gezamenlijke afspraken, zoals het avondeten maandag op het Kolbe House. Verrassing was dat daar ook Father Adrian uit Ikelenge aan tafel zat. We praten over Hugo’s geboorteplaats Mwinilunga (de laatste plaats voor je de bewoonde wereld verlaat op weg naar Ikelenge). Father Adrian biedt ons slaapplaats aan als we er naar toe gaan (350 km!). Hugo wil zijn geboorteplaats wel bezoeken, maar alleen als het project het toelaat. Want dáár is hij voor naar Zambia gekomen. We maken ’n principe-afspraak voor het komende weekend: dan kost het zo min mogelijk werktijd.
Hugo is tevreden over de eerste test om een gebogen plank, nodig voor een goede rugleuning en zitting, te maken. Moses heeft weer iets geleerd. Hij vindt het prachtig om met Hugo samen te werken. Vele klanten die binnenkomen dienen zich al aan als kopers van de producten. Dit hebben ze hier nog nooit gezien! En Moses heeft dan ook meteen verkoopprijs klaar: hoe is ’t mogelijk. Deze prijzen zal ik nog niet noemen, want die zijn nog lang niet op de Europese kwaliteit afgestemd. Dat is dan ook de opmerking die Hugo naar Moses maakt: “Hoe kun jij nu de prijs van een ontwerp van een ander (Piet Hein Eek) bepalen?” Hij snapt het direct: wat dat aan gaat is hij niet dom.
Waar de invaliden iets té ver in gaan is hun hebberigheid. Ze vinden namelijk dat ze helemaal geen huur hoeven te betalen, want doordat zij invalide zijn, hebben wij hun handicap uitgebuit door foto’s te laten zien in Nederland en daardoor geld op kunnen halen. Het blijkt uiteindelijk dat er maar een paar zo denken en de rest er achteraan hobbelt omdat ze het hele jaar met elkaar moeten samenwerken. Hierdoor is de interventie van de Chief Mumena een goede zet. De hele dinsdagochtend zitten we met z’n allen bij elkaar te praten. Het lijkt wel een zaak van de “rijdende rechter”, het TV-programma in ons commerciele TV-land. Met het grote verschil dat de chief wel een hele goede mediator is, ons allemaal aan het woord laat en uiteindelijk ook nog een tweede onafhankelijke bij zich roept om tot een conclusie te komen. Die onafhankelijke wordt Hugo. Chief Mumena noemt Hugo zijn Lunda-broeder! Gaaf hoor, deze stammen-verwikkeling. Omdat Hugo geboren is in het Lunda-gebied zal hij zijn hele leven een Lunda zijn.
Na bijna vijf uur overleg komt de Chief tot de conclusie dat er een geschillencommissie moet komen bestaande uit diverse mensen van overheid en instanties, zoals de “invalidenbond” in Solwezi. Besloten wordt om het volgende overleg op vrijdag te houden. Wordt vervolgd!