Invaliden in Kasempa
Door: Ronald de Groot
Blijf op de hoogte en volg Ronald
29 Oktober 2005 | Zambia, Solwezi
Wat een waarzinnige ervaring voor ons. Een bijeenkomst met bijna honderd mensen, waarvan ruim zestig met een handicap, varierend van licht tot zwaar. Hoe de invaliden zich voortbewegen is vaak bewonderenswaardig. In de bush van Kasempa zijn de mensen vindingrijk. Een dikke stok is voor een jonge man voldoende om zich te verplaatsen. Zoals hij zich beweegt zie je alleen in het circus óf in Apelheul. Het werkt op je lachspieren én op je traanvocht tegelijk.
En dan de verhalen van sommigen. Zoals de aan al zijn ledenmaten verlamde Chapola, een jongen van vijf. Zijn moeder vraagt of wij kunnen helpen. `Nee`, is ons koele antwoord. Onze stichting niet, maar we kunnen wel bemiddelen. In eerste instantie gaat het om de transportkosten naar Lusaka en de kosten van een onderzoek in het Italian Hospital. Wie weet is er iets met operaties te doen. Op de foto zit Chapola links bij zijn zusje op schoot.
En dan Geofry Malasha, vier jaar jong en doof geboren. Wát kunnen wij doen. Niet meer dan bemiddelen en vertellen over het Liliane Fonds en de Deaf Unit op de school in Solwezi. Voor dat laatste is hij nog te jong. We beloven dat we het probleem aan Oom Harry voorleggen. Wie weet wat hij kan regelen en wie weet of er in Nederland een gezin is wat deze jongen financieel kan ondersteunen. Op de foto zie je Geofry geheel rechts op de veranda.
Na een vermoeiende dag gaan we nu uit eten, lekker met onze handen kluiven aan een goed stuk kip. Die lopen hier allemaal heerlijk vrij in de rondte, dus het vlees is zalig!
Prettig weekend van de Hollanders in Solwezi.
En dan de verhalen van sommigen. Zoals de aan al zijn ledenmaten verlamde Chapola, een jongen van vijf. Zijn moeder vraagt of wij kunnen helpen. `Nee`, is ons koele antwoord. Onze stichting niet, maar we kunnen wel bemiddelen. In eerste instantie gaat het om de transportkosten naar Lusaka en de kosten van een onderzoek in het Italian Hospital. Wie weet is er iets met operaties te doen. Op de foto zit Chapola links bij zijn zusje op schoot.
En dan Geofry Malasha, vier jaar jong en doof geboren. Wát kunnen wij doen. Niet meer dan bemiddelen en vertellen over het Liliane Fonds en de Deaf Unit op de school in Solwezi. Voor dat laatste is hij nog te jong. We beloven dat we het probleem aan Oom Harry voorleggen. Wie weet wat hij kan regelen en wie weet of er in Nederland een gezin is wat deze jongen financieel kan ondersteunen. Op de foto zie je Geofry geheel rechts op de veranda.
Na een vermoeiende dag gaan we nu uit eten, lekker met onze handen kluiven aan een goed stuk kip. Die lopen hier allemaal heerlijk vrij in de rondte, dus het vlees is zalig!
Prettig weekend van de Hollanders in Solwezi.
-
29 Oktober 2005 - 18:14
Lia:
Ik kan het niet laten om onmiddelijk te reageren op dit verhaal en deze foto's. Terwijl ik het las dacht ik ook meteen aan het Liliane fonds, als er een mediator in de buurt is kan dit fonds toch een heleboel doen voor deze kinderen. Jongens ik wens jullie veel inspiratie en een goed weekend. Mijn zonnestraaltje lig net op bed, nadat ik haar een verhaaltje van Floddertje van A.M.G. verteld heb en
dan maak ik me zo bezorgd dat ze hoest. Waar heb ik het over...
lieve groeten, omalia -
29 Oktober 2005 - 19:28
Saskia:
Als je zelf een goed en kabbelend leven heb vergeet je dat dat ook anders kan zijn. Met deze verhalen en foto's wordt je daar weer aan herinnerd. -
29 Oktober 2005 - 20:38
Saskia:
"P" check je e.mail -
29 Oktober 2005 - 20:48
Rob:
Beste P&J, in elk bericht lees ik wel iets over "kip" eten, wel eens van de vogelgriep gehoord??? Met deze verorberde aantallen gevogelte krijgen jullie bij terugkomst in nederland al op schiphol een "ophokplicht" wat betekent dat je nog 3 maanden in carantaine (lees eenzame opsluiting) moet doorbrengen. Groet, van jullie immer waakzame vriend, zwager en schoonzoon. Rob. -
29 Oktober 2005 - 22:41
René Van Rijn:
Zo, ik heb alle verslagen weer gelezen en ben weer bij. Het is een drukke bedoening daar.
Het is goed te zien dat Patrick en jos aan het werk zijn. Dan valt onze steiger toch wel mee Patrick?
groetens
René -
30 Oktober 2005 - 10:41
Bas Vink:
Beste Nederlandse die-
hards,
Kip, Kip, Kip, is geloof
ik alles wat jullie daar
eten. Als het maar iets is
toch?
Zoals ik al gelezen heb,
hebben minder-validen het
in Nederland toch wat
minder moeilijk.
Take care, Bas.......... -
01 November 2005 - 08:40
Floortje Vink:
Hee pap, ik heb al een heel stuk reactie gegeven maar zie dat ik het bij het bericht van 28 okt heb geplakt. Ik loop een beetje achter de feiten aan dus.
Ik hoop dat je dat nog kunt terugzien.
Liefs uit Schoorl en nog even een kort bericht aan mn broertje (want die leest dit vast ook). Ik moet zo lachen om die berichten van BRO,.. misschien toch een carriere overwegen als tekstschrijver. haha.
Groetjes aan iedereen xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
