Wie helpt deze jongen?

Ik weet het: niet bedelen bij de lezers van mijn site. Maar écht waar lieve vrienden, ik kán niet anders.
Tijdens een rondwandeling door de compounds van Kasempa kom ik bij een lief hutje. In de tuin staat de afwas op een houten stelling, kinderen spelen met een zelfgemaakte voetbal, twee oudere dames snijden de groenten voor het avondeten: er heerst vrede en rust in deze omgeving. David, de voorzitter van de invalidenclub in Kasempa, wordt vóór mij in zijn oude versleten rolstoel voortgeduwd over de modderige pad in het heuvelachtige dorp. Hij wijst op een hoopje mens wat onder de houten stelling met de afwas zit. Mensen, opnieuw krijg ik de tranen in mijn ogen en de rillingen over mijn rug. Want wat ben ik een kloojoo dat ik die jongen niet meteen help. Maar waar trek ik mijn grens? Er zijn er duizenden die hulp nodig hebben. Deze jongen, tien jaar jong, is door de polio geheel misvormd. Volgens David is hij heel intelligent. Echter, zijn ouders zijn beiden overleden, de familie is heel klein en hij woont nu bij zijn oma. Die heeft geen werk en dus geen geld voor school, geen geld voor een nieuwe rolstoel en zelfs geen geld voor een beetje gezellige kleding. De jongen heeft een vriendelijke blik in zijn ogen, spreekt alleen de lokale taal en als ik diep in zijn ogen kijk dan zie ik de hoop dat ik wat voor hem kan betekenen. Daarom kan ik niet anders dan deze vraag in zijn ogen door te geven aan de lezers van mijn site.