Een dag in Solwezi
Door: Ronald de Groot
Blijf op de hoogte en volg Ronald
13 April 2012 | Duitsland, Frankfurt am Main
Lieve vrienden en vriendinnen,
Sommigen van jullie hebben het in de gaten gehad: ik was even in Nederland! Stiekum? Niet helemaal. Dochter Ilya vierde haar 21ste verjaardag en die unieke gelegenheid wilde ik niet missen. En tegelijk natuurlijk kwaliteitstijd met Aniek en Dion beleven. Ook wilde ik Mama Mia verwennen en de aandacht geven die zij verdiend. Het waren bij elkaar twee prachtige weken: emotionele rijkdom!
Een van mijn zussen (die woont waar ik ben geboren en getogen) vroeg mij “Ronald, d’r zijn mensen die mij vragen wat jou nu de hele dag in Zambia bezighoudt?” Tsja, da’s jammer, tot op heden zijn mijn zussen en broer nog niet in staat geweest om ons in Solwezi te bezoeken. Kinderen, werk en kosten zijn de belangrijkste redenen. En wanneer die eerste twee redenen niet meer bestaan zullen ze zeker komen! Dus nu moet ik het doen met de verbale uitleg. Want ja, wat houdt mij de hele dag bezig? Ik kan het bagitaliseren door de zeggen dat ik geniet van het mooie weer in een constant klimaat en dat ik mijn werk aan veel mensen kan delegeren, en dan lijkt het of ik niet teveel doe. En zo voelt het ook wanneer je dingen doet vanuit je hart! Echter, mamaMia corrigeerde mij. Mama is bij ons op bezoek geweest en heeft gezien dat mijn leven ook nu weer bestaat uit hard werken. Wel met veel minder stress.
Ik zal een gemiddelde dag beschrijven. Wakker worden gebeurd door het vele licht wat mij vlak na zessen naar buiten drijft. Dan open ik de buitendeuren, geniet op de veranda van het mooie uitzicht en alle kleuren, loop door de tuin en snuif de geuren, klik met m’n duim en middelvinger en de honden volgen mij naar hun kennel waar ze overdag rusten en zo min mogelijk menselijke geuren ruiken zodat ze ‘snachts extra waaks zijn, dan terug naar het huis om water op te zetten voor de verse gemberthee met Zambiaanse honing. Inmiddels half zeven, pak ik een boek, stap op de hometrainer op de veranda en fiets al lezend twintig minuten in de snel stijgende warme zon, dan verder lezend wat relaxen tot rond half acht de medewerkers binnenlopen. Die geef ik dan de opdrachten en wanneer er materiaal nodig is maken we een lijstje en haal ik dat later in “de stad”. Inmiddels is Brenda samen met de tuinmannen begonnen met wat klusjes in de tuin en tussendoor drinken we samen thee, badderen we (buitendouche!!) om zo tegen tienen te ontbijten. Daarna gaan we naar “de stad”: Brenda naar onze winkel en ik naar andere winkels en kantoren om diverse zaken voor ons werk te kopen en het vele noodzakelijke papierwerk te regelen. De lunch gebruik ik meestal thuis en soms schiet die erbij in. Meestal ben ik in de middag thuis om daar de werkzaamheden te regelen en de administratie op orde te houden. Wanneer tegen vijven de medewerkers vertrekken begint mijn uurtje relaxen, honden loslaten, zwemmen in de rivier, koude Mosi (Zambiaans kwaliteitsbier) op terras en dan zo rond zessen begin ik met kokkerellen. “Brenda’s Beauty Home” is open tot de kapsters met de laatste klant klaar zijn, en daardoor is Brenda dan ook meestal pas na 19.00 uur thuis.
Dan is het meestal eerst babbelen met wat babbelwater en in het koude seizoen met een comfortabel houtskoolvuurtje, want we zitten graag buiten!
En dit geldt dan voor zes dagen in de week. Zondag is onze relaxdag, tot twaalf uur ieder voor zich en dan een uitgebreide brunch, soms een Skype-brunch met vrienden in Europa, en wanneer we eens in de maand naar de hoofdstad gaan voor de grote inkopen, dan rijden we meestal op de zondag heen omdat het vrachtverkeer dan wat minder is.
Wat ik nu heb beschreven is een soort van ideaalplaatje. En ja, dat is lang niet altijd zo. Want we hebben vele individuele huurders en twee bedrijven waar bij elkaar veel papierwerk aan vast zit, en ook veel “ad-hoc” werk, zeker wanneer huurders wisselen. Dan is het controle van de huizen, reparaties, financiele sommetjes, terugbetalen of bijbetalen, nieuwe contracten maken, etc...
Dan is het zo dat er ook in Zambia een belastingdienst is, en een “ARBO” en pensioenfonds, nuts- en energiebedrijven, Kamer van Koophandel, etc.... en die moet je ook allemaal op tijd betalen en op tijd de juiste documenten aanleveren. En dat is dan ook meteen de enige echte stressfactor: op tijd betalen! Maar goed, ik ben georganiseerd en heb alle administratie de 1e van de maand al op orde en is het geen punt om voor de 10e van iedere maand de juiste betalingen te doen.
Het andere “ad-hoc” werk voor mij betreft de goede doelen. Mijn belangrijkste taak is adviseur van de “HDA” (Holland Disabled Association). Dat is soms een uurtje in de week en soms twee dagen. Soms vooruit gepland en vaak op korte termijn “Mr.Ronald, could you please pass by this morning. We need urgently your advice.” En dat kan dan ook wel eens paar uur overleg betekenen. Ik doe het met plezier en er is veel vooruitgang. Het project wat negen jaar geleden door EIGEN BENEN is opgezet brengt iedere dag winst in het laatje en met die winst financieert HDA (de club gehandicapten) mee met EIGENBENEN om nieuwe projecten te starten, zoals nu in Kasempa het internaat voor gehandicapte kinderen. Daar rijden we eens per maand naar toe om de voortgang en financien te controleren. By the way, ik ben adviseur pro-Deo, latijn voor “Voor God”. Ik ben in Zambia terechtgekomen via Oom Harry, Pater Pius Uitendaal, en ik voel het als een grote eer om zijn werk door te zetten. Geheel in zijn voetsporen kan nooit: wat Oom Harry heeft volbracht en nog steeds doet is niet te evenaren!
Proberen om zoveel mogelijk medemensen aan een beter bestaan te helpen geeft mij de grootste voldoening. De andere voldoening in mijn Zambiaanse leven haal ik uit de relatie met Brenda en al wat wij samen al gerealiseerd hebben. Op het moment bouwen we zes nieuwe huurwoningen (allen met 2 slaapkamers) en zijn we in de afwerkingsfase van ons eigen huis. In de week voor ik naar NL vertrok hadden we een dag dat er vijftien man aan het werk was! Om dat allemaal te stroomlijnen gaat al het andere werk naar de achtergrond. En dan begin ik de volgende dag aan de administratie om ervoor te zorgen dat ik iedere dag bij ben! Vijftien man? Wie dan allemaal? Te beginnen met onze trouwe timmerman (inmiddels vijf jaar onafgebroken voor ons aan het werk), drie metselaars en twee helpers, electricien, loodgieter met z’n helper, twee tegelzetters, drie tuinmannen en de interieurverzorger. Al deze mensen hebben gezinnen en andere familieleden om voor te zorgen en zo helpen Brenda en ik nog veel meer mensen: de werkeloosheid in Zambia is meer dan 50%, iemand met een baan heeft dan ook een belangrijke taak binnen de familie. Brenda en ik voelen ons gezegend met deze sociale taak.
Ik hoop dat ik zo een beeld heb gegeven van wat mij zoal bezighoudt in het unieke Zambia: The Real Africa!!!
Weet dat wij in onze tuin een chalet (volledig ingericht voor vijf personen) hebben waar bezoek “pro-Deo” en in privacy kan verblijven. Jullie zijn welkom!!
Lieve groet,
Ronald
Sommigen van jullie hebben het in de gaten gehad: ik was even in Nederland! Stiekum? Niet helemaal. Dochter Ilya vierde haar 21ste verjaardag en die unieke gelegenheid wilde ik niet missen. En tegelijk natuurlijk kwaliteitstijd met Aniek en Dion beleven. Ook wilde ik Mama Mia verwennen en de aandacht geven die zij verdiend. Het waren bij elkaar twee prachtige weken: emotionele rijkdom!
Een van mijn zussen (die woont waar ik ben geboren en getogen) vroeg mij “Ronald, d’r zijn mensen die mij vragen wat jou nu de hele dag in Zambia bezighoudt?” Tsja, da’s jammer, tot op heden zijn mijn zussen en broer nog niet in staat geweest om ons in Solwezi te bezoeken. Kinderen, werk en kosten zijn de belangrijkste redenen. En wanneer die eerste twee redenen niet meer bestaan zullen ze zeker komen! Dus nu moet ik het doen met de verbale uitleg. Want ja, wat houdt mij de hele dag bezig? Ik kan het bagitaliseren door de zeggen dat ik geniet van het mooie weer in een constant klimaat en dat ik mijn werk aan veel mensen kan delegeren, en dan lijkt het of ik niet teveel doe. En zo voelt het ook wanneer je dingen doet vanuit je hart! Echter, mamaMia corrigeerde mij. Mama is bij ons op bezoek geweest en heeft gezien dat mijn leven ook nu weer bestaat uit hard werken. Wel met veel minder stress.
Ik zal een gemiddelde dag beschrijven. Wakker worden gebeurd door het vele licht wat mij vlak na zessen naar buiten drijft. Dan open ik de buitendeuren, geniet op de veranda van het mooie uitzicht en alle kleuren, loop door de tuin en snuif de geuren, klik met m’n duim en middelvinger en de honden volgen mij naar hun kennel waar ze overdag rusten en zo min mogelijk menselijke geuren ruiken zodat ze ‘snachts extra waaks zijn, dan terug naar het huis om water op te zetten voor de verse gemberthee met Zambiaanse honing. Inmiddels half zeven, pak ik een boek, stap op de hometrainer op de veranda en fiets al lezend twintig minuten in de snel stijgende warme zon, dan verder lezend wat relaxen tot rond half acht de medewerkers binnenlopen. Die geef ik dan de opdrachten en wanneer er materiaal nodig is maken we een lijstje en haal ik dat later in “de stad”. Inmiddels is Brenda samen met de tuinmannen begonnen met wat klusjes in de tuin en tussendoor drinken we samen thee, badderen we (buitendouche!!) om zo tegen tienen te ontbijten. Daarna gaan we naar “de stad”: Brenda naar onze winkel en ik naar andere winkels en kantoren om diverse zaken voor ons werk te kopen en het vele noodzakelijke papierwerk te regelen. De lunch gebruik ik meestal thuis en soms schiet die erbij in. Meestal ben ik in de middag thuis om daar de werkzaamheden te regelen en de administratie op orde te houden. Wanneer tegen vijven de medewerkers vertrekken begint mijn uurtje relaxen, honden loslaten, zwemmen in de rivier, koude Mosi (Zambiaans kwaliteitsbier) op terras en dan zo rond zessen begin ik met kokkerellen. “Brenda’s Beauty Home” is open tot de kapsters met de laatste klant klaar zijn, en daardoor is Brenda dan ook meestal pas na 19.00 uur thuis.
Dan is het meestal eerst babbelen met wat babbelwater en in het koude seizoen met een comfortabel houtskoolvuurtje, want we zitten graag buiten!
En dit geldt dan voor zes dagen in de week. Zondag is onze relaxdag, tot twaalf uur ieder voor zich en dan een uitgebreide brunch, soms een Skype-brunch met vrienden in Europa, en wanneer we eens in de maand naar de hoofdstad gaan voor de grote inkopen, dan rijden we meestal op de zondag heen omdat het vrachtverkeer dan wat minder is.
Wat ik nu heb beschreven is een soort van ideaalplaatje. En ja, dat is lang niet altijd zo. Want we hebben vele individuele huurders en twee bedrijven waar bij elkaar veel papierwerk aan vast zit, en ook veel “ad-hoc” werk, zeker wanneer huurders wisselen. Dan is het controle van de huizen, reparaties, financiele sommetjes, terugbetalen of bijbetalen, nieuwe contracten maken, etc...
Dan is het zo dat er ook in Zambia een belastingdienst is, en een “ARBO” en pensioenfonds, nuts- en energiebedrijven, Kamer van Koophandel, etc.... en die moet je ook allemaal op tijd betalen en op tijd de juiste documenten aanleveren. En dat is dan ook meteen de enige echte stressfactor: op tijd betalen! Maar goed, ik ben georganiseerd en heb alle administratie de 1e van de maand al op orde en is het geen punt om voor de 10e van iedere maand de juiste betalingen te doen.
Het andere “ad-hoc” werk voor mij betreft de goede doelen. Mijn belangrijkste taak is adviseur van de “HDA” (Holland Disabled Association). Dat is soms een uurtje in de week en soms twee dagen. Soms vooruit gepland en vaak op korte termijn “Mr.Ronald, could you please pass by this morning. We need urgently your advice.” En dat kan dan ook wel eens paar uur overleg betekenen. Ik doe het met plezier en er is veel vooruitgang. Het project wat negen jaar geleden door EIGEN BENEN is opgezet brengt iedere dag winst in het laatje en met die winst financieert HDA (de club gehandicapten) mee met EIGENBENEN om nieuwe projecten te starten, zoals nu in Kasempa het internaat voor gehandicapte kinderen. Daar rijden we eens per maand naar toe om de voortgang en financien te controleren. By the way, ik ben adviseur pro-Deo, latijn voor “Voor God”. Ik ben in Zambia terechtgekomen via Oom Harry, Pater Pius Uitendaal, en ik voel het als een grote eer om zijn werk door te zetten. Geheel in zijn voetsporen kan nooit: wat Oom Harry heeft volbracht en nog steeds doet is niet te evenaren!
Proberen om zoveel mogelijk medemensen aan een beter bestaan te helpen geeft mij de grootste voldoening. De andere voldoening in mijn Zambiaanse leven haal ik uit de relatie met Brenda en al wat wij samen al gerealiseerd hebben. Op het moment bouwen we zes nieuwe huurwoningen (allen met 2 slaapkamers) en zijn we in de afwerkingsfase van ons eigen huis. In de week voor ik naar NL vertrok hadden we een dag dat er vijftien man aan het werk was! Om dat allemaal te stroomlijnen gaat al het andere werk naar de achtergrond. En dan begin ik de volgende dag aan de administratie om ervoor te zorgen dat ik iedere dag bij ben! Vijftien man? Wie dan allemaal? Te beginnen met onze trouwe timmerman (inmiddels vijf jaar onafgebroken voor ons aan het werk), drie metselaars en twee helpers, electricien, loodgieter met z’n helper, twee tegelzetters, drie tuinmannen en de interieurverzorger. Al deze mensen hebben gezinnen en andere familieleden om voor te zorgen en zo helpen Brenda en ik nog veel meer mensen: de werkeloosheid in Zambia is meer dan 50%, iemand met een baan heeft dan ook een belangrijke taak binnen de familie. Brenda en ik voelen ons gezegend met deze sociale taak.
Ik hoop dat ik zo een beeld heb gegeven van wat mij zoal bezighoudt in het unieke Zambia: The Real Africa!!!
Weet dat wij in onze tuin een chalet (volledig ingericht voor vijf personen) hebben waar bezoek “pro-Deo” en in privacy kan verblijven. Jullie zijn welkom!!
Lieve groet,
Ronald
-
14 April 2012 - 14:09
Monique:
Hey Ronald en natuurlijk dochter Ilya
Van harte Gefeliciteerd alsnog met je verjaardag 21 een mooie leeftijd! Dat was toch wel mijn mooiste verjaardag.
Verder een warme groet vanuit het Hollandse Breda
-
14 April 2012 - 17:02
Igor:
Het was met al bekend dat je een aardig stukje kunt schrijven en ook nu weer genoten van je ideale en realistische inkijkje in jouw leven daar. Natuurlijk zou ik graag z.s.m. eens gebruik maken van jullie pro Deo gastvrijheid... maar je weet mijn beurs laat vooralsnog alleen reizen naar Israël toe.
Maar wie weet lukt het ons om eens een keertje (op zondag) de hoofden bij elkaar te steken virtueel en lekker te babbelen over van alles wat er in ons op komt! Heel veel groeten aan Brenda en alle anderen die mij nog kennen (mr. Japila) Begrijp ik goed dat Ome HArry nu echt definitief in NL woont? Kun je mij met hem in contact brengen ajb?
En Ilja, jij natuurlijk ook nog van harte gefeliciteerd met je 21e...! Nog plannen voor een studie luchtverkeerleider?
Groetjes,
Igor -
15 April 2012 - 11:20
Jose-marie:
het was weer super om te kunnen brunchen, koffie drinken en pannenkoeken eten met je!
liefs, -
15 April 2012 - 14:00
Mamamia:
het was weer een groot en lang verhaal.
ik ben blij dat je het goed gehad hebt.en
bedankt voor alle klussen.x mam -
15 April 2012 - 20:21
Broertje Jacques:
Hé Broer,
Geweldige roman heb je weer neergezet. Maar eh...... nu heb ik bijna geen rede om ooit eens naar Zambia te komen. Nou ja, je zult vast nog wel iets vergeten zijn te vermelden. Dank voor je bezoek aan Hillegom, want dat heeft toch weer de nodige energie in de fam losgemaakt. En bovenal: je hebt veel werk verzet (zonder personeel!).
Goede reis!
Liefs. Broertje. -
16 April 2012 - 06:24
John En Antje:
Lieve vriend, wat ben je toch een kei van een vent dat je dit allemaal in die weken bij je familie hebt gedaan! En ook in Zambia wachten weer de nodige klussen en natuurlijk doe je dat met plezier en vanuit het hart. Toch alle respect voor wat je doet! We worden weer nieuwsgierig om te komen, maar dat heeft dus nog even tijd nodig.
Hier gaat alles ook zijn gang in ons project van huis en tuin. John heeft weer eens stuk afgerond, nu de schuur schilderen en inrichten, de oprit bestraten en tuin her-inrichten. Ook volop werk en bezigheid maar genieten van wat er ontstaat.
Nou veel liefs en ook omhelzingen voor Brenda en Viola. -
19 April 2012 - 21:10
Roderick:
Beste rob,
Wij zijn in 2009 bezig geweest voor een ontwikkelingsproect in lusaka, solwezi en livingstone
onder de organisatie Kambiabeheard!. Het wat een project van 10 weken en heeft mij als persoon heel veel gedaan.. ik wens je veel plezier en geluk in het prachtige Zambia en mocht je in het holland guest house te Solwezi Mike Ngambo tegen het lijf lopen doe hem de groeten van Roderick! Ik heb hem internet cursussen gegeven en een paar medebewoners van holland guest house en we zijn op kort termijn goed tevriend geraakt.
Groet, Roderick -
21 April 2012 - 10:31
Ronald Voor RODERICK:
beste Roderick, ik liep gisterenmiddag Mike Ngambo al tegen het lijf. Hij is jouw Email en telefoonnummer kwijt en wil graag dat ik jou zijn telefoonnummer geef: +260-(0)977457756
Dank voor je enthousiaste reactie op mijn weblog.
Groetjes en altijd welkom bij ons thuis in Solwezi! Ronald -
03 Mei 2012 - 16:59
Peter En Maya:
Beste Ronald,
Een wat late reactie, maar uiteraard zeer goed bedoeld. Alsnog van harte gefeliciteerd met de 21e verjaardag van Ilya. Wat vliegt de tijd! Je hebt er weer echte kwaliteitsweken van gemaakt. We hebben weer genoten van je zeer uitgebreide verslag en een aardig gevoel gekregen hoe jouw dagelijkse leven met Brenda er in Zambia uitziet.
Intussen is het hier voorjaarsvakantie en zitten Karin en Arjen met de kids een weekje op de camping in Port Zélande. In Eindhoven hebben Fleur en Hanne zelfs drie weken voorjaarsvakantie en komen a.s. zondag een paar dagen in Hillegom logeren. We verheugen ons hier erg op, kunnen we weer wat leuke dingen met ze gaan ondernemen. Gisteren bij Mia geweest en hebben we nog op het bankje aan de waterkant gezeten en uitgekeken over de bollenvelden. Dan komt weer snel de nostalgie boven .....bootje varen.....schaatsen....
We raken nooit uitgepraat, dus zeggen we,
Wordt vervolgd....
Liefs en groetjes, uiteraard ook voor Brenda.
Peter en Maya
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
