GESLAAGD!

Dat kun je onze trip naar Nederland absoluut noemen: GESLAAGD! En dat werd ook vele malen bevestigd, zelfs door de PIN-automaten in de winkels! Dat was nieuw voor mij; de PIN-pas in het apparaat steken ipv er doorheen halen. En dan volgt de prettige tekst "GESLAAGD". Maar de meeste bevestiging dat de trip GESLAAGD was kregen we van onze dochter VIOLA. Het was haar eerste bezoek aan de westerse wereld en het was bijzonder om te zien dat zij zich zonder enig probleem in die nieuwe omgeving bewoog.
Viola kon veel tijd doorbrengen met haar Oma Mia en ook was veel tijd ingebouwd om met ons gezin samen te zijn. Zo waren we vijf dagen in mijn ouderlijk huis: mijn lieve mams was zelfs "ondergedoken" bij vrienden in Drenthe, zodat wij met ons gezin optimale vrijheid hadden.
Ook de vriendin van Dion en de vriend van Ilya brachten wat tijd met ons door. We zijn trots op elkaar! Het waren dagen vol harmonie en pure "quality time"! En dát had de hoogste prioriteit tijdens ons bezoek. Het was voor mij een tijd van vakantie en ook van aandacht verdelen, wat uiteindelijk een voldane vermoeidheid opleverde! Het waren dagen van steeds vertellen wat de bijzonderheden in NL zijn, kiezen wat we gaan bekijken en tegelijk zorgen dat Viola en Brenda het naar de zin hebben en niet ondersneeuwen in het paradijs van overvloed; Nederland!
Viola heeft ook kunnen ervaren dat haar lerares de waarheid zegt; ze heeft gezien dat er veel windmolens zijn, zelfs van binnen bekeken, dat Nederland vlak is en deels onder zeeniveau, dat er geen stof is, dat je kleding makkelijk twee dagen aan kunt, dat er vijftig soorten brood zijn en een nog grotere keus aan toetjes! Samen met Aniek heeft Viola een fotoboek samengesteld en daar is ze terecht heeeeel erg trots op! Haar oom en tante, broer en zus van Brenda, hebben het al met enthousiasme bekeken, begeleid met uitgebreide uitleg. Want........

Het is ons gelukt! We zijn weer veilig en gezond thuis en zijn blij terug te zijn op de plek waar we wonen en leven! Morgen gaat Viola weer terug naar school en hebben we weer drie maanden met meer regelmaat. Hoewel......nog twee weken en mijn jeugdvriend Peter en zijn Dorine zijn bij ons. We kijken er naar uit en vooral ook omdat zij hier vijf jaar geleden ook waren en zij kunnen vergelijken hoe het leven hier snel verandert. Er wordt in Solwezi continue gebouwd: vandaag was er geen cement te koop, alles op! De eerste dagen van de maand is het zoals gebruikelijk een gekkenhuis in Solwezi; alle werkende mensen (50% van de bevolking) hebben hun salaris ontvangen en gaan naar winkels en banken waar giga-rijen ontstaan. En voor mij ligt er een maand administratieve achterstand, dus verveel ik me geen seconde: alleen wanneer ik ook zo nu en dan in zo'n rij op m'n beurt moet wachten.................zoals vanmorgen, want ik MOEST bij de bank wat dingen regelen!
Tijdens onze afwezigheid hebben onze medewerkers laten zien dat ze ook zonder ons goed werk kunnen leveren: we waren blij verrast! De tuin is ondanks de droge tijd toch relatief groen, het huis van binnen en buiten goed onderhouden en in de winkel hebben de kapsters voor een top-omzet gezorgd. Allemaal hebben ze dan ook een dikke fooi gekregen en kijken ze uit naar een volgende vakantietrip van ons!!
Lieve mensen, wij wensen jullie een mooie aanloop naar de kleurrijke herfst!
Love and care,
Ronald c.s.