Ontmoetingen met de chiefs

De plek waar Hugo en ik nu zijn kunnen zich maar weinig mensen voorstellen. Een opnamestudio in Afrika! Echt waar. En nog we’ll in het Holland Shopping Center. Daar is een ruimte onderverhuurd en het ziet er geweldig uit. een grote overeenkomst met de hutten die we vroeger oo het landje aan de Molenlaan maakten. Van resthout, boomtakken en oude kleden langs de muur. Hier zitten er dan enkele vierkante faten in de kleden op de techniek van de muzikanten te scheiden. En waarom zijn we hier? Gisteren liep er een chief (de belangrijkste persoon in een regio) in het centrum. Hij groette mij en stelde zich voor als de chief van Mwinilunga (chief Kanongesha). Dat was voor de reden om hemdirect voor te stellen aan Hugo met de woorden: "This friend is born in Mwinilunga and baptised by Father Pio." Dat opent alle deuren. De chief was vereerd en nodigde ons uit om op zondagochtend bij de opname van zijn gospelsongs te zijn. En daar zitten we dan, temidden van enkele muzikanten en een zangeres. De chief vertelt honderduit over zijn studie en reizen naar USA en Spanje. Als hij vertelt over Disney World gaan zijn ogen glinsteren en volgen de gulle lachen elkaar in hoog tempo op. Hij zegt dat onze aanwezigheid hem weer herinnert aan die unieke dagen in een droomwereld.
Het valt Hugo op dat de gitaar twaalf snaren heeft. De chief zegt dat hij de gitaar te leen heeft van zijn leraar Joseph Kaumba. Ik val van mijnstoel van verbazing! Joseph is mijn grote vriend in Ikelenge. Ik ken hem al sinds 1996 en stuur hem ieder jaar een set snaren voor zijn "12-string-guitar". Ofwel, de chief speelt hier gitaar op "mijn"snaren! Wat een kleine wereld die van toevalligheden in elkaar grijpt.
Oom Harry is een mis aan het lezen in een klein dorpje buiten Solwezi.Straks komt hij ons ophalen om daarna naar chief Mumena te gaan. Dat is de chief voor de westkant van Solwezi. Hij woont iets voorbij de waterval van Mutanda. We gaan hem bezoeken om de situatie binnen de groep van H.D.A. Te bespreken. Het blijkt nu dat Gift niet eerlijk is geweest en nogal wat geld heeft achtergehouden. Oplossen van zo een probleem doe je door overleg met de chief van die regio. We hebben nog helemaal geen afspraak gemaakt, maar de chief Mwinilunga zei gisteren dat chief Mumena gasten uit Nederland verwacht. Het gaat hier nog echt via de tam-tam!!
We praten nog wat met de chief over het feit dat liefde in het leven van groot belang is. Volgens de Lunda-traditie is het van belang eerst je vrienden lief te hebben en dan pas jezelf. Dat is het tegenovergestelde van ons gezegde dat je pas van een ander kan houden als je eerst jezelf liefhebt. Leuke discussie met een waanzinnig aardige man.
Nu zijn we bij de waterval van Mutanda na te praten over de fijne ontmoeting met Chief Mumena. Deze mensen hebben het hoogste aanzien in het land. Er zijn verschillende senior-chiefs die een bijzonder groot gebied besturen volgens de traditionele weg. De senior-chiefs worden geassisteerd door de Chiefs van de regio’s. Chief Mumena is de traditionele leider van een gebied van meer dan honderd vierkante kilometer. De Chief heeft het meeste respect van iedereen en zijn woord is waarheid en wordt gevolgd. De Chief is meestal een kleinzoon van de vorige chief. Dus niet de zoon. Ze slaan een generatie over: zou het dus toch zo zijn dat veel erfelijke zaken, zoals wijsheid, een generatie overslaan?
Chief Mumena ontvangt ons hartelijk. Father Pio heeft ook veel aanzien: ze omhelzen elkaar en lachen luid. Daarna omhelst hij mij en Hugo. Uiteraard beginnen we het overhandigen van enkele cadeautjes voor de Chief: want dat is ook een traditie. Je neemt altijd iets mee voor de chief! Hij is zichtbaar blij met de tien sinasappels en de chitenge-doeken voor zijn vrouw. Na gepraat over de koetjes en kalfjes vraagt de chief wat hij voor ons kan doen. We vertellen wat wij weten van de geruchten en over de afspraken die wij met de HDA-leden hebben gemaakt. De chief vertelt zijn verhaal hoe hij in contact is gekomen met de invaliden van het Holland Shopping Center.
De chief vertelt ook dat hij veel ziet in de ontwikkeling die wij brengen en ook met name in het meubel-project. De aanwezigheid van Hugo is ook hier weer belangrijk: een muzungu (blanke) die geboren is in Mwinilunga heeft hier uiteraard extra respect en vertrouwen.
Ondanks dat de chief een druk programma heeft maakt hij tijd voor ons vrij. Dinsdagochtend wil hij alle invaliden bij elkaar hebben om over het probleem te praten. We komen eruit, dat weet hij zeker. Wij moeten doorgaan met onze projecten en meehelpen met de ontwikkeling van Zambia en de Solwezi-regio in het bijzonder.
Chief Mumena wil dan ook graag de mediatorrol op zich nemen. We krijgen zijn mobielnummer en zijn altijd van harte welkom in zijn paleis. Op de vraag of hij hier wel bereik heeft met zijn mobiel (wij hebben dat namelijk niet én er is ook geen electra aanwezig) antwoord hij vol humor: “You just dial my number, and when I don’t answer I’m home!” Dit werd gevolgd door een luide, gulle lach en tevreden namen we afscheid van elkaar! “And greetings to miss Nynke”, zei hij er nog achteraan.

PS: uit respect voor de chiefs zetten we de foto’s die we gemaakt hebben niet op internet.