EEN HOOP GEDOE.
Door: Ronald de Groot
Blijf op de hoogte en volg Ronald
11 Mei 2016 | Zambia, Solwezi
Daar moest ik aan denken toen ik zaterdag in de bus vanaf Lusaka op weg was naar huis. Zoevend langs kleine nederzettinkjes waarin mensen al vele eeuwen gelukkig zijn in hun lemen hutjes met een veld mais en een groententuintje en 365 dagen per jaar leven in dezelfde simpelheid.
En ik daar in die bus, reizend van de ene naar de andere kant van de wereld, allerlei zaken regelen, ver reizen om familie weer te zien, veel werken om dit alles mogelijk te maken, afzien in de hete bus, etc..... al dat gedoe.... dat doe ik zelf!
Mijn gedachten dwalen nog verder af naar de mensen die langs de 300km zandweg van Kasempa naar Mumbwa wonen en die nog nooit een asfaltweg hebben gezien en niet weten hoe een supermarkt eruit ziet. Die zijn op hun manier gelukkig zonder dat gedoe van onze westerse prestatie- en productiemaatschappij.
Tuurlijk besef ik dat zij het doen zonder goede scholing en zonder goede gezondheidszorg. Maarja, denk ik dan, waar gaat het allemaal over in ons relatief korte leven?
Filosofisch gezien is het nergens op de wereld perfect of ideaal. Het is gewoon een kwestie van geluk van waar je bent geboren, waar je bent opgegroeid, in welk milieu je vrienden hebt gemaakt, etc.... Of zoals ik las in het boek (net gekocht op Schiphol) The Happiness Equation: “Be content with what you have. Rejoice the way things are!”
Makkelijk praten wanneer je zoveel hebt als ik! Maar is dat zo? Is het niet makkelijker praten wanneer je niets hebt?
In hetzelfde boek lees ik ook: “Life is 10% of what happens and 90% of how you react to it.” Met andere woorden, het blijkt dat 10% van je geluk zelf op je afkomt en 90% is je eigen creatie. Potverdrie, denk ik bij mezelf, WAT MOET IK NOG VEEL LEREN!!!
Net even in Nederland geweest, terug naar mijn geboortegrond, naar mijn familie waar zoveel gebeurd in de laatste maanden. Heerlijk geschilderd en vloer gelegd in het nieuwe huis van Dion, met mama bezoek gebracht aan Aniek en Rob, vele malen kwaliteitstijd met Ilya en genoten van haar kookkunsten, ook enkele keren met z’n allen genoten van elkaar, inclusief Cindy (vriendin van Ilya en die binnenkort samen bij ons thuis in Zambia zijn) en ook heb ik tijd genomen om bij zus Mayke in haar trotse nieuwe huis te zijn en daarnaast ook veel spreektijd met mijn andere zussen en broer.
MamaMia had geregeld dat we een middag met de hele familie bij elkaar waren: alle haar kleinkinderen (mijn neven en nichten) erbij. Alleen Viola ontbrak. En van mijn generatie ontbraken Brenda en Jurgen: verder waren we compleet. Die paar uur maakte me trots en diep intens gelukkig! Was dat geluk dan 90% mijn eigen reactie op het geheel? Ik denk het niet: mijn gelukkig gevoel is ook een afspiegeling van iedereen op die dag.
Nu terug thuis, pak ik hier het leven op met alle gedoetjes die er ook in Zambia bijhoren.
Fijn weer in de armen van Brenda en Viola te zijn. Zij hebben het samen heel goed gehad en konden in Viola’s vakantie als twee zussen elkaar nog beter leren kennen. Ze kwekken wat af om mij bij te praten over al wat zij hebben meegemaakt en gedeeld.
Goed nieuws is er vanuit Kasempa, waar het ministerie van Onderwijs een donatie geeft voor het internaat voor kinderen met een handicap. Het project van Stichting OP EIGEN BENEN in samenwerking met HDA (Holland Disabled Association) voor een goede watervoorziening bij het internaat wordt ook door de overheid ondersteund. Een donatie van de overheid is niet eerder gebeurd! Het is een erkenning voor ons allemaal. Ik ben weer terug en wordt direct in de realiteit teruggebracht. Er zijn hier nog heel veel mensen waar wij vanuit het rijke westen bij kunnen dragen om hen die 10% happiness te bezorgen!
Kijk op www.eigenbenen.nl en weet dat alle beetjes helpen. Volgens de theorie kunnen wij maar voor 10% bijdragen aan het geluk van de medemens............................
Ik wens u allen die 90% die we zelf creeren!
Lieve groet,
Ronald
-
11 Mei 2016 - 19:07
Mootje:
Wat een heerlijk verhaal en wat een knappe kinders familie Heb je toch!! En lol in de bus gehad tijdens het appen -
11 Mei 2016 - 20:28
Gita:
Hoi Ronald,
Leuk om je verslag te lezen, dat brengt me weer een beetje terug...
Mooie foto's ook erbij.
Ik kreeg een mailbericht van sr Udhaya, de doos met speelgoed en kleding is aangekomen en van oom Harry/father Pio, heeft ze nog meer van mijn dingen ontvangen.
Hij kon die in zijn koffer meenemen.
Ik stuur je nog wat verdere berichtjes in een gewoon mailtje. -
11 Mei 2016 - 21:46
Eddy Helene Middeldorp-Bienfait:
Dear Ronald and Brenda
So many years have gone by!
Zambia is so many years ago!
We have not forgotten, our thoughts are often there!
We moved back to the Netherlands after 4 years in Kopenhagen, I don't want to ever move again!
Please visit us when you are here again and we hope Brenda will be with you!
Lots of love
Helene Middeldorp- Bienfait -
11 Mei 2016 - 22:23
Henk:
He Ronald !
Begrijp dat weer op honk bent. Dat wetende kan ik nu die goede fles open maken, want voor jou hoef ik hem niet meer te bewaren! -
12 Mei 2016 - 13:49
Wouter Egas:
Lekker Ronald !!!
Heerlijk verhaal weer.
Groeten vanaf een zeilende Orion :-) -
12 Mei 2016 - 16:10
Jose:
Weer heel mooi verwoord Ronald. -
13 Mei 2016 - 09:32
Lily:
Mooi Verhaal Ronald.
Al jaren mijn motto: If it's to be, it's up to me!
Enjoy XXX Lily
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley