KUNST VAN EEN VRIEND EN VAN EEN OLIFANT!!

Lieve vrienden,
Het is lang geleden dat ik wat op deze weblog schreef. Iemand maakte al een opmerking of het allemaal zo gewoon was geworden, hier in Zambia. Wel, het is zeker zo dat ik na bijna zeven jaar de meeste dingen als gewoon ervaar, doch wanneer er bezoek uit Nederland is, er toch menig moment is van verbazing en/of geluk!Tevens word ik met regelmaat geconfronteerd met duidelijke verbeteringen in administratieve systemen en infrastrucuur. Zambia is hard aan het werk om een NOG prettiger land te worden om te wonen en te werken.
En dan heb ik zelf ook de rijkdom (zowel financieen als geestelijk) om tussen de twee werelden heen weer te reizen. De cultuur-shock wordt steeds minder! En het is zoals Stef Bos in een van zijn prachtige liedjes zingt: "ik ben overal een vreemde"! Ondanks dat ik me in Zambia thuis voel, vele tradities ken en dat Brenda's familie mij volledig heeft opgenomen zal ik nooit een echte Zambiaan zijn. In de tweede helft van november was ik even in Nederland, o.a. om de 21ste verjaardag van Dion mee te maken, en dan voel ik me ook niet meer helemaal een Nederlander. Het is een vreemd gevoel, want ik vind het geweldig om weer bij mamaMia thuis te zijn, de ontwikkeling van de kinderen in het echt (en niet via het unieke Skype) te ervaren, maar toch ga ik weer graag terug naar Zambia en naar Brenda uiteraard!
In NL was ik ook bij levendige presentatie (oa met Jan van Setten) over de electrische auto en de regelgeving van bijtelling; mens, je moet toch hogere wiskunde hebben gestudeerd om dat te volgen en dan is het ook nog een stuk kansberekening wat de waarde en bijtelling in de toekomst zal zijn. Het zal nog even duren voordat in Zambia vervuilende auto's de stad niet meer inmogen (zoals spoedig in Rotterdam). Gelukkig is de overheid druk doende om beperkingen op te leggen voor invoer van gebruikte auto's: het mag geen land meer zijn voor dumping. Het zal het milieu absoluut ten goede komen. En DAT is van belang, GROOT belang! De natuur in Zambia is zo prachtig en uniek en dat moet zo blijven. Zelfs wanneer olifanten trachten in te breken in je auto! Heus waar, mijn vriend Jos (jazeker, Kooijman!) en zijn dochter Leonie kunnen dat bevestigen. In het waterrijke LOWER ZAMBEZI overnachten wij in een lodge en hadden uiteraard proviand bij ons om wat dagen weg te blijven. Olifanten hebben een lange slurf en wellicht mede daardoor een gigantisch goed geursensor...................in de nacht roken zij de heerlijke avocado’s, ananassen, bananen en papaya’s die in de achterbak lagen. Een mens gebruikt een sleutel of slaat een ruitje in om in de achterbak te komen, maar een olifant gaat anders te werk. “Ietsje” grover!! Met zijn slachttangen en gewicht gaat hij aan de gang. Doordat de nachtwaker de olifant verjaagde is erger voorkomen en heeft nu alleen het rechterachterscherm een prachtige diepe olifanten-handtekening, gemaakt met zijn ivoren pen! Het is pure KUNST!! Brenda wil het graag laten zitten, want het is nu wel een unieke auto in Solwezi!
Jaja, na het oplopen van de schade hadden we nog wat "aanvaringen" met olifanten. Met name in de kano!! Het is uniek om die prachtige oerbeesten van zo dichtbij te observeren. En toen we terugreden door Lusaka zagen we twee bilboards vlak achter elkaar; ik kon het niet nalaten dat op een plaatje vast te leggen; zie bijgaande foto!
Jos en Leonie hebben ook KUNST bij ons thuis achtergelaten. Zo denken we dagelijks aan het leuke bezoek uit NL. Zie bijgaande foto.
Na het bezoek UIT Nederland bereidde ik me voor op het bezoek AAN Nederland. Met de Emirates heen en weer, terug zelfs een upgrade naar Business Class. De PR afdeling doet z'n werk perfect. Een klant zo gratis en voor niets extra in de watten leggen, dan kom je terug en maak je reklame. Doet me denken aan het boek "Customer for life" wat alle Toyota dealers ooit kregen. Een bijbel vol open deuren en toch maar zo weinig bedrijven die het toepassen!
In Nederland had ik voldoende quality time met de kinderen. Ik was precies op tijd voor de 21ste verjaardag van Dion en kon tegelijk zijn appartement inwijden. Ook zijn werkplek bij Joulz gezien en zijn collega's ontmoet en het verjaarsfeestje van zijn vriendin Rielle bij haar thuis meegemaakt.
Samen met Aniek en vriend Rob een dagje Amsterdam en een bezoek aan het Rijksmuseum voordat ze weer terug naar huis (Oostenrijk) reden. En ik ben extra trots op Aniek dat ze een eigen bedrijfje heeft opgestart. Gespecialiseerd in het maken van foto-albums voor mensen die daar geen tijd voor hebben of niet weten waar te beginnen. Ik kan vertellen dat ze er supergoed in is: we hebben al diverse referenties!
Met Ilya naar Ajax-Barcelona, spectakel van de eerste orde! Na college een keer Ilya opgehaald van de UVA en samen met de trein naar haar huis in Haarlem gereisd.
De zondag erna samen met haar vriend Sietse en zijn vader bijgepraat en ouderwets Studio Sport gekeken met een bord op schoot vol met patat en fricandel speciaal.
Al de dagen sliep ik in mijn eigen vertrouwde slaapkamer in het ouderlijk huis. Wat fijn om weer even bij mamaMia thuis te zijn!! En samen met mams heb ik haar zussen bezocht. Gezellige momenten die de goede familieband bevestigen. Op deze manier kan ik ook veel aan mams teruggeven en mijn dankbaarheid voor een goede jeugd tonen.
Ook had ik nog tijd om Rudi en Anke te ontmoeten. Ze kwamen naar mamaMia toe. Rudi en Anke zijn een lief, enthousiast en bijzonder echtpaar. Hebben elkaar dik veertig jaar geleden in Solwezi ontmoet!! Echt waar!! Nu zijn ze 65 jaar jong en willen graag iets terug doen voor de gemeenschap waar ze hun eerste geluk vonden: in januari komen ze voor drie maanden vrijwilligerswerk doen in het internaat in Kasempa en gaan ze de kinderen met een handicap diverse handwerken leren, samen het internaat met verf opfleuren, de groentuin aanleggen, kippenren bouwen en wie weet zelfs een maismeel-molen installeren.
Surf voor meer informatie naar www.eigenbenen.nl
En terugkerend uit Nederland wachtte mij thuis de grote verrassing. Onze jongste telg was er dan eindelijk. Lang op gewacht. Nadat onze stoere Shepherd YENTL ons in 2010 ontvallen was hebben we getracht een nieuwe Shepherd te vinden.................geduld is beloond: SIMBA is een prachtbeest en luistert al super. Komt niet meer in huis, gaat zitten wanneer je dat vraagt (op de grond uiteraard) en leeft in harmonie met de drie oudere honden. We gaan ervan uit dat we lang plezier van hem mogen hebben.
Dit was wel weer wat nieuws vanaf het zuidelijk halfrond. Ik wens een ieder en al diegenen die ons liefhebben een goed uiteinde van dit bijzondere jaar en moge in 2014 de meeste van jullie wensen uitkomen en dat we dat in goede gezondheid mogen beleven!
Love and care, ciao,
Ronald